Jelinek Antonin Czeski MED kwiat wklejony 980g

MIODOWY kwiat wklejony 1000g

od pszczelarza Antonína Jelínka z Dětkovic. Miód pochodzi z obszaru Velký Kosír, który jest znaczącym szczytem w podjednostce geomorfologicznej Bouzovská vrchovina - najbardziej wysuniętej na południe podjednostce Zábřežské vrchovina.

Tam pszczoły mają spokój i czyste powietrze, dlatego nasz MED jest taki dobry.

Miód to gęsty, słodki i lepki płyn, tworzony przez pszczoły (lub inne owady) poprzez zbieranie i zagęszczanie słodkich soków - zwłaszcza nektaru z kwiatów (tzw. Miód kwiatowy) i odchodów owadów (tzw. Spadzi), które wydzielają np. Mszyce. Zbiór i przetwarzanie spadzi prowadzi do produkcji miodu spadziowego lub miodu leśnego. [1] Ciemność miodu leśnego jest spowodowana barwnikami zawartymi w soku drzew leśnych.

Wiele osób traktuje miód - jeden z głównych produktów pszczół jako zwykłą przyjemną słodycz. Chociaż dzisiaj posiadamy wiele cennej i naukowej wiedzy na temat miodu i jego związku z fizjologią żywienia i ogólnie ochroną zdrowia ludzkiego, nie byliśmy jeszcze w stanie zmniejszyć wysokiego spożycia cukru buraczanego, które w Czechach wynosi około 40 kg na osobę rocznie. Spożycie miodu jest bardzo małe, nawet najniższe w porównaniu z sąsiednimi krajami w naszej republice - około 25 dkg na osobę rocznie. Ta równowaga skłania nas do myślenia. Należy wziąć pod uwagę konsekwencje nadmiernego przeciążenia organizmu człowieka podczas rozpadu disacharydów cukru buraczanego, nie tylko ze względu na obciążenie enzymatyczną aktywnością przyswajania tego związku chemicznego, ale także w związku z dzisiejszymi chorobami. Fizjolodzy przypisują dziś wysokiemu spożyciu cukru buraczanego znaczną część winy za pochodzenie i przebieg tzw. Chorób cywilizacyjnych, a zwiększające się spożycie cukru uważają za największe zło w żywieniu człowieka.

Natomiast miód pszczeli zawiera głównie cukry proste, glukozę - cukier gronowy i fruktozę - cukier owocowy, w różnych ilościach i proporcjach w zależności od źródła wypasu pszczół. Organizm ludzki używa tych cukrów prostych prawie bez wysiłku i bez obciążenia enzymatycznego; konwersję cukrów w całym cyklu chemicznym zapewniają pszczoły.

Ponadto miód zawiera:

• dekstryny
• oligosacharydy, które są cukrami składającymi się z więcej niż dwóch do dziesięciu cukrów prostych
• woda
• białka, które w miodzie stanowią 0,1 - 0,5%. Ich zawartość różni się w zależności od pochodzenia miodu.
• enzymy
• inhibin
• witaminy A, B1, B2, B6, B12, C, D, H, K, E, P
• zapachy
• barwniki - karoten,
• flawonia
• ziarna pyłku
• różne minerały: wapń, fosfor, potas, sód, chlor, siarka, magnez, żelazo, krzem, mangan itp.
• mleczko pszczele
• wolne kwasy organiczne
• aminokwasy

Miód to nie tylko doskonały pokarm, ale także dodatek do wielu chorób.

Znajduje zastosowanie w leczeniu chorób:

• serce,
• wątroba,
• żołądek,
• jelita,
• nerka,
• dróg moczowych,
• choroby grypy,
• krztusiec,
• gruźlica płuc.
• Spożywanie miodu rozszerza również naczynia krwionośne, co jest ważne w leczeniu nadciśnienia.

Zaleca się również nakładanie miodu na rany i oparzenia. W chirurgii plastycznej przeszczepów skóry stwierdzili, że rany goją się szybciej i bez komplikacji, gdy pacjent otrzymywał dietę z dodatkiem miodu. Miód jest substancją czynną przy zatruciach, zwłaszcza grzybów, ponieważ krew zatrutego traci większość glukozy, którą odpowiednio zastępuje miód. Miód podawany przed snem łagodzi zmęczenie nerwowe i leczy bezsenność. Z tego powodu do słodzenia potraw używamy wyłącznie miodu pszczelego, krajowego bezpośrednio od pszczelarza, ale nie ze sklepu, gdzie jest on dewaluowany w procesie przetwarzania i przechowywania.

Miodu nie wolno podgrzewać do temperatury wyższej niż 46 ° C, w przeciwnym razie traci większość witamin i enzymów, taki miód jest już niestrawny dla naszego organizmu, jest bezwartościowy.

Miód jest cennym pożywieniem w żywieniu dzieci. Idealnie uzupełnia właściwości lecznicze i odżywcze. Miód, szczególnie ciemny, dzięki zawartości żelaza i miedzi zwiększa zawartość barwnika krwi (hemoglobiny) i sprzyja tworzeniu się krwi. Ma duży wpływ na wzrost i wzrost.

Wielu naukowców przeprowadziło różne badania. Na przykład. Wetzel wykazał, opierając się na konsekwentnych obserwacjach medycznych, że witamina B12 znajdująca się w miodzie i podawana w dawkach 10 mikrogramów słabym dzieciom przyczyniła się do wzrostu, siły fizycznej, zwiększenia masy ciała i pobudzenia apetytu. Dorval (Montreal - Kanada) przeprowadził wiele eksperymentów ze spożyciem miodu przez dzieci. U dzieci z niedokrwistością i słabymi fizycznie stwierdzono wzrost hemoglobiny od 8 do 25% i wzrost masy ciała o 2 do 6 kg po podaniu 30 g miodu dziennie. Wyniki te, oprócz cukru, przypisał zawartości minerałów, żelaza, wapnia, fosforu i enzymów występujących w miodzie. Damede stwierdził dobroczynne działanie miodu, zwłaszcza u małych dzieci z podrażnieniami i zapaleniem przewodu pokarmowego.